از ديدگاه شما دولت چگونه مي تواند از توليدکنندگان حمايت نمايد؟

ما 26 سال است که کار توليد انجام مي دهيم و به طور کلي حمايتي که در کشورهاي ديگر از توليدکننده وجود دارد در کشور ما به صورت درخور انجام نمي شود. از مهم ترين نکته هايي که هميشه شرکت هاي توليدي را در استرس و فشار مي گذارد بحث ماليات است که در کشورهاي ديگر براي انگيزش شرکت ها به چالش توليد و تقويت توليد داخلي برنامه هاي مدوني وجود دارد. به عنوان نمونه اگر شرکتي فعاليت هاي تحقيقي و توليدي انجام دهد دولت کوشش مي کند بستر را به گونه اي فراهم کند تا حمايت از زاويه مالياتي نيز ديده و در بخش هايي مانند تحقيق و توسعه (R&D) مزاياي مطلوبي به مجموعه ها داده شود تا آن ها را تشويق به تحقيق و توسعه و شناسايي نقاط ضعف  صنعت کشور نمايد. با اين کنش دولت مي تواند وابستگي ها و توانايي هاي کشور را ببيند و سرمايه گذاري هاي کارآمد و هدفمندي انجام دهد تا سرانجام روند رشد اقتصاد و عدم وابستگي خود را شتاب بخشد.

براي دريافت بهتر اين موضوع يک نمونه را شرح مي دهم. يکي از شرکت هاي مخابراتي چيني به دليل مراوده بازرگاني با ايران از سوي آمريکا تحريم شد و اين شرکت به دليل وابستگي به چيپ ست هاي آمريکايي به سوي ورشکستگي پيش رفت. دولت چين متوجه اين سطح از وابستگي شد و براي زدايش اين ضعف اقدام به تعريف تيم هاي پژوهشي و شرکت هاي خصوصي نمود تا بر روي اين  ها کار شود و بتوانند اين قطعه را توليد کنند.

متاسفانه در کشور ما از واحد هاي توليدي حمايت هاي لازم صورت نمي گيرد، به عنوان مثال با توجه به قرار گيري کارخانه شرکت آريان آسانسور در شهرک صنعتي پرند مقرر شد که اين شرکت از يک سري معافيت هاي مالياتي برخوردار گردد که متاسفانه فقط بخشي از آن محقق گرديد، در صورتي که اگر دولت براي شرکت هاي توليدي طرح هاي انگيزشي قائل شود مي تواند زمينه ساز بسياري از توليدات بومي را فراهم آورد.

ماليات در حد منطقي در همه کشورها وجود دارد و وظيفه همه است تا در اين مورد مشارکت کنند زيرا فرار مالياتي به هيچ عنوان خردمندانه نمي باشد و باعث آسيب هاي اقتصادي به کشور مي شود ولي براي توليدکننده در سرفصل هاي مالياتي مي بايستي سازوکاري تعريف شود تا با اين کار از توليدکننده و در نتيجه توليد داخلي حمايت شود.

مورد بعدي حمايت هاي مالي است به اين معني که پشتيباني ها در تسهيلات مالي نيز انجام شود به گونه اي که توليدکننده بتواند هزينه هاي تحقيق و توسعه را پرداخت نمايد زيرا پژوهش و پيشرفت داراي هزينه هاي بسياري است. ممکن است شما پروژه هاي فراواني را آغاز و هزينه زيادي را پرداخت نماييد ولي از اين پروژه ها تنها يک پروژه به ثمر مي نشيند.

اگر از مجموعه هاي توليدي که تحقيق و توسعه دارند حمايت شود خود دولت بي گمان برآيند نهايي و اثرات مثبت آن را خواهد ديد. در کشور چين براي اين مورد سرفصلي در نظر گرفته شده است به اين معنا که دولت شرايط، ملزومات و تکنولوژهاي بايسته را در اختيار شما قرار مي دهد تا بتوانيد تحقيق و توسعه دقيق و مطلوبي داشته باشيد تا در نتيجه باعث رونق و پيشرفت اقتصادي کشور شويد.

دولت ها متوجه شده اند که سرمايه گذاري بر روي شرکت هاي دانش بنيان وابستگي را به کشورهاي خارجي کمتر مي کند و از اين طريق مي توان دانش را بومي کرد و به صنايع داخلي انتقال داد.

اگر بر روي واردات، هوشمندانه فيلترينگ انجام شود بسيار کارساز خواهد بود؛ اما فيلترينگ هاي انجام شده بر روي شرکت هاي توليدکننده اثر ويرانگري نهاده است. به هر حال شرکت هاي توليدکننده در ايران به گونه اي نيستند که وابسته به خارج نباشند و دست کم يکي از قطعات محصول از خارج وارد مي شود و ما نمي توانيم همه قطعات محصولات خود را توليد کنيم. شرکت هاي توليدکننده از لحاظ واردات قطعات مورد نياز دچار مشکل شدند و اين مورد به چالش اساسي براي آن ها تبديل شده است. ديگر مشکلي که اين محدوديت واردات براي شرکت هاي توليدکننده به همراه داشته است خريد قطعه به صورت اعتباري است. به دليل تحريم ها و موانع بسيار در پرداخت بهاي قطعات، بسياري از شرکت هاي توليدکننده به شيوه اعتباري از شرکت هاي خارجي خريد و پس از چند ماه هزينه آن را پرداخت مي کردند ولي به دليل اعمال اين محدوديت ها ما نتوانستيم به موقع هزينه ها را پرداخت نماييم و اعتبار توليدکنندگان داخلي خدشه دار شده است و ديگر نمي توان به شيوه اعتباري خريد نمود. يک شرکت توليدکننده داراي هزينه هاي بسياري است و هرماه نيز کارکنان آن شرکت منتظر دستمزد خود مي باشند. بسياري از شرکت هاي توليدکننده به دليل ماندن طولاني قطعات در گمرک و مشکلات ديگر که از براي اين محدوديت ها به وجود آمده است رو به ورشکستگي رفته اند.

دولت پيش از محدوديت واردات مي بايست تحقيق و توسعه خود را گسترش مي داد و پس از شناخت ضعف ها و وابستگي ها به زدايش آن ها اقدام مي نمود تا با رفع تمام نيازها و توليد قطعات به استقلال و خودکفايي مي رسيد و آن هنگام بدون آسيب به شرکت هاي توليدکننده واردات را محدود مي نمود. شايد هم دولت در اين شرايط ناچار به اين کار شده و راه ديگري نداشته است، نمي توان يک سويه اين اقدام را نقد نمود ولي واقعيت اين است که شرکت هاي توليدکننده از اين اقدام بيشترين صدمه را ديده اند.

نرم افزار خدمات پس از فروش سروشان از بخش هاي گوناگوني تشکيل شده است از جمله مالي و ستادي که در نتيجه با فيدبک هاي بهينه اي که توانستيم از اين نرم افزار بگيريم ما را در بهبود تراز کيفي محصولات کمک کرده و در بخش توليد بسيار کارساز بوده است.

از ديگر مزاياي نرم افزار سروشان اين است که در فرآيند تحقيق و توسعه براي ما بسيار کارساز مي باشد و باعث ارتقاي تراز کيفي خدمات پس از فروش و توليد محصولات ما شده است. به اين صورت که ما با ياري اين نرم افزار فيدبک ها و گزارش هاي دريافتي را به طور فني تجزيه و تحليل مي کنيم و به کنش پيشگيرانه و اصلاحي تبديل مي نماييم که در نتيجه موفق به ارتقاي سطح کيفي محصولات خود شده ايم.

از شايان ترين نکته  هايي که مي بايست به آن توجه ويژه نمود اين است که پس از ارائه محصول به بازار اين واحد خدمات پس از فروش است که مي تواند در مورد محصول اظهار نظر نمايد زيرا اين واحد است که به دليل ارتباط مستقيم با مشتريان، فيدبک ها را به طور مستقيم لمس کرده و با بهره مندي از گزارش هاي نرم افزار مي تواند نظرات نزديک به واقعيت را درباره ي آن محصول، ارائه دهد.

واحد توليد با واحد خدمات پس از فروش وابستگي مستقيمي دارد پيشنهاد من به توليدکننده ها اين است اگر مي خواهيد محصول خود را ارتقا دهيد به نظرات واحد خدمات پس از فروش اعتماد کنيد. سبک کار در شرکت هاي توليدکننده به اين ترتيب است که شما در بازار بررسي هاي بايسته را انجام مي دهيد و پس از پژوهش و بررسي، محصول را در ادامه به واحد مهندسي مي دهيد و گروه مهندسي آن را آماده توليد و پس از توليد، محصول راهي بازار مي شود ولي هنگامي که به توليد انبوه مي رسيد ديگر تيم هاي فني بر روي جزئيات نمي توانند ژرف نگر  باشند و اين واحد خدمات پس از فروش است که مي تواند تشخيص دهد که اين محصول تا چه ميزان توانايي دارد و از طريق همين فيدبک ها و گزارش هايي که از نرم افزار خدمات دريافت مي کند مي تواند تعيين کند که تراز کيفيت محصول در چه جايگاهي قرار دارد و انتظار مصرف کننده از محصول چيست! همچنين مي تواند نقاط ضعف و قوت محصول را شناسايي نمايد و براي فروش بيشتر و استواري جايگاه محصول نظراتي را به واحد توليد ارائه دهد.

ما که در جهان سوم زندگي مي کنيم با انبوه مشکلات در راه تهيه و توليد قطعات محصول خود مواجه مي باشيم و همچنين به دليل واردکردن برخي از قطعات از خارج با چالش عدم اطمينان از کيفيت آن قطعات وارداتي مواجه مي باشيم.

به عنوان نمونه ما قطعه اي را که براي محصول خود خريداري مي کنيم شايد بي کيفيت باشد و ما ناچار باشيم تا از براي جبران خسارت، بهاي بسياري را پرداخت نماييم ولي ما زماني که فيدبک ها و گزارش هاي نرم افزار خدمات پس از فروش را از ديد کيفي ارزيابي مي نماييم به سرعت براي پيشگيري از خسارت هاي بيشتر اقدامات فراخور را انجام مي دهيم و اين يکي از بهترين مزاياي نرم افزار محسوب مي شود. شرکت ها با استفاده از گزارش هاي نرم افزار مي توانند نقاط ضعف و قوت محصول خود را شناسايي کرده و براي تقويت توانمندي و زدايش موانع و کمبودهاي آن سرمايه گذاري و اقدام نمايند.

از ديدگاه من چگونگي کيفيت محصول از شروط اوليه ي جذب مردم به کالا هاي ايراني مي باشد. ما در کشور خود مي بينيم که در بازار، کيفيت يک محصول باعث پيشي گرفتن آن شرکت از ديگر رقبا مي شود و شرکتي که محصولاتي با سطح کيفيتي بالا عرضه مي کند با آسودگي، خدمات پس از فروشي درخور و بلند مدت با شرايطي مطلوب به مشتري ارائه مي دهد. هيچ شرکتي محصول بي کيفيت خود را گارانتي بلند مدت نمي کند. در نتيجه براي مقبوليت کالاي ايراني نخستين گامي که مي بايست برداشت افزايش سطح کيفي محصولات ايراني مي باشد تا با اين اقدام اعتماد مشتري به کالاهاي توليد داخل افزايش يابد.

يکي ديگر از عوامل کارساز در اين باره توان رقابت با محصولات خارجي و برندهاي مطرح مي باشد به اين صورت که حتي با وجود عدم محدوديت واردات، مشتري آنقدر به کيفيت و خدمات پس از فروش محصولات ايراني باور داشته باشد که کالاي ايراني مورد نظر را از ميان محصولات خارجي مشابه ترجيح دهد. ولي در سال هاي قبل دولت ها کوشيدند تا محصولات ايراني را به مشتري تحميل نمايند و به جاي افزايش تراز کيفي محصولات و خدمات مربوطه با ممنوعيت واردات، مشتري را ناچار به خريد کالاهاي داخلي کنند.

يکي از مهم ترين دلايل عدم خلاقيت در ارائه ي خدمات پس از فروش توسط شرکت هاي توليدکننده ي ايراني، پايين بودن سطح توقع مصرف کنندگان است. يکي ديگر از عوامل مؤثر اين است که وقتي توليدکننده وارد بازار مي شود چنان با موانع گوناگون برخورد مي کند که بحث خلاقيت در اولويت هاي بعدي قرار مي گيرد و اولويت نخست براي وي زدايش اين موانع در جهت ماندن در بازار مي باشد و نمي تواند بر روي خلاقيت در بحث ارائه خدمات تمرکز نمايد.

 در پايان با وجود نقدهايي که گفته شد من روند را مثبت ارزيابي مي کنم، امروز بحث استاندارد به خوبي پيش مي رود و به جايگاه نسبتا مطلوبي رسيده است. هيچ صنعتي در کشور نيست که روند حرکتي آن کند باشد يکي از عوامل کارآمد در رشد شتابان صنعت ايران تمرکز دولت بر روي استاندارد محصولات مي باشد و اين حساسيت باعث شده تا شرکت هاي توليدکننده براي رعايت استانداردهاي موجود به ناچار تکنولوژي خود را همواره به روز نگه دارند.